Hoe word ik mezelf? Met dit inzicht kom je er achter

Een ander pad

Misschien een beetje laat om terug te kijken op het oude jaar maar ik deed het vandaag toch even. 2018 was voor mij het jaar waarop ik ECHT een ander pad ben gaan bewandelen. Niet alleen carrière technisch maar vooral ook op persoonlijk gebied.

Het belangrijkste inzicht kreeg ik ongeveer een half jaar geleden tijdens het stofzuigen. Ja ja, niks magische openbaring met donder en bliksem maar gewoon tijdens het luisteren van een podcast terwijl ik het huis aan het poetsen was. Mijn grootste hobby. NOT.

De persoon in de podcast vertelde dat als je niet blij bent met wie je bent, of als je geneigd bent om in de slachtofferrol te blijven hangen, je de keuze hebt om jezelf een ander verhaal te vertellen. Je hoeft niet de persoon te zijn wie je altijd dacht te zijn.

In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst

Ook hier geldt dus blijkbaar: in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Godzijdank. De keuzes die je vroeger hebt gemaakt over wie jij bent, hoef je vandaag als volwassen mens dus niet nog een keer te maken. Je mag gewoon iets anders gaan denken over jezelf. Hoe gaaf is dat?!

Dus eindelijk viel bij mij het kwartje: ik ben helemaal niet wie ik denk dat ik ben. Of althans dat hoef ik niet te zijn als ik dat niet wil.

Een schizofreen is nooit alleen

Ok, dat klinkt misschien een beetje schizofreen. Ik leg het even uit. Ons echte zelf zit verstopt achter allerlei maskers. Zo heb ik altijd gedacht dat ik het ‘braafste meisje’ van de klas was. Altijd klaar staan voor een ander. Mij netjes houden aan alle regels en vooral zoveel mogelijk onzichtbaar zijn. Want wat zou er toch gebeuren als iemand mij zou zien en ik moest zeggen wat ik vond.

Nou begon dit masker van het lieve brave meisje al wel wat scheurtjes te vertonen. Het begon te schuren en zat me niet meer lekker. Het viel me op dat ik in bepaalde situaties vrijer was dan in andere situaties. Als ik vertelde dat ik eigenlijk heel gesloten was keken sommige mensen mij heel verbaasd aan. Jij gesloten? ‘Je bent juist heel open’ kreeg ik dan te horen.

Mijn masker begon af te vallen

Ik heb een hele tijd gedacht dat ik een soort van twee personen kon zijn. Ik hoor je denken: misschien is ze toch een beetje schizofreen. Maar niets is minder waar. Wat er aan de hand was, is dat er delen van mij masker begonnen af te vallen. En de Bregtje die daaronder zat begon zich steeds vaker te laten zien.

Eén die wel gezien en gehoord wil worden. Een Bregtje die voorzitter wordt en voor een groep durft te staan. Een Bregtje met meer haar op d’r tanden en meer energie in d’r lijf. Een Bregtje die steeds vaker uit de schaduw stapt. Met daarbij de GROTE kanttekening dat ik dit af en toe nog echt wel rete spannend vind.

Maar voorheen als ik die weerstand voelde wanneer ik iets spannend vond, deed ik een stap je terug. Alles om uit het licht te blijven. Tegenwoordig accepteer ik dat die weerstand er is en ga ik er dwars doorheen. En iedere keer kom ik tot de conclusie dat het eigenlijk helemaal niet zo eng is, daar buiten mijn comfort zone.

Oude patronen zijn ook ok

Natuurlijk zijn er nog genoeg momenten waar ik in mijn oude patronen verval. Dat ik toch kies voor de veilige weg. Of ik doe dit automatisch zonder er over na te denken. De nieuwe Bregtje vindt dat gelukkig ok. Die straft zichzelf niet af omdat ze het ‘verkeerd’ doet. De nieuwe Bregtje is een stuk milder voor zichzelf. Halleluja!

Passend bij bovenstaand stuk hoorde ik in de documentaire over Anthony Robbins (I am not your guru. Zie Netflix) een prachtig verhaal wat helemaal past bij mijn persoonlijke openbaring (zonder donder en bliksem maar mét stofzuiger).

Het leeuwtje dat een schaap was. Of anders om.

Er waren eens een papa en een mama leeuw. Samen waren zij heel gelukkig en kregen een prachtige zoon. Alles verliep voorspoedig maar toen het kleine leeuwtje twee weken oud was gebeurde er iets verschrikkelijks. Zijn vader en moeder werden doodgeschoten door een stel jagers. Voordat papa leeuw stierf kon hij nog net het kleine leeuwtje verstoppen in een bosje.

Het kleine leeuwtje overleefde de aanval maar was eigenlijk alsnog ten dode opgeschreven. Hij dronk nog bij zijn moeder en had nog niet geleerd hoe hij zelf aan eten kon komen. Het arme leeuwtje huilde van verdriet totdat hij werd opgemerkt door een kudde schapen. Het grootste schaap had medelijden met het leeuwtje en nam het leeuwtje op in de kudde.

Het leeuwtje groeide op tussen de schapen en gedroeg zich zoals een schaap zich gedraagt. Het leeuwtje brulde niet maar blaatte. Het leeuwtje at geen andere dieren maar at, net als zijn soortgenoten, gras. Hij leefde een rustig leven maar had toch het gevoel dat er iets niet klopte. Hij was niet gelukkig zoals zijn broertjes en zusjes en voelde zich hier schuldig over. Hij had het immers goed.

Eindelijk thuis

Op een dag waren de schapen en het inmiddels volwassen geworden leeuwtje rustig aan het grazen. Tot opeens de kudde uiteen stoof omdat een grote wilde leeuw de schapen aanviel. Ook de jonge leeuw rende in paniek weg. In no time had de oude leeuw de jonge leeuw bereikt en omver gegooid.

‘Waarom ren jij voor mij weg?’, brulde de leeuw hem toe.

‘Omdat u schapen lekker vindt en mij op wilt eten’, antwoordde de jonge leeuw angstig.

De oude leeuw snapte dat praten geen zin had maar dat een spiegel beter zou werken. Hij greep de jonge leeuw bij zijn nekvel en sleurde hem naar een meertje een paar honderd meter verder op.

‘Kijk in het water’, grauwde de grote leeuw zo vriendelijk mogelijk.

De jonge leeuw keek in het rimpelloze water en schrok zich een ongeluk. Hij moest wat hij zag even tot zich laten doordringen. Opeens viel alles op zijn plaats en voor de eerste keer in zijn leven brulde hij als een leeuw. Eindelijk was hij thuis bij zijn eigen ‘ik’.

Geloof niet alles wat je denkt

Mijn boodschap aan jou is dat je niet alles moet geloven wat je denkt over jezelf. De kans is groot dat je niet bent wie je bent. Als je de ballen hebt om je te laten leiden door de weerstand die je voelt en JUIST die kant op te gaan, zal je zien dat ik gelijk heb.