Waarom willen we toch allemaal ‘normaal’ zijn? Waarom zijn we geneigd ons anders voor te doen dan we zijn? We doen dat om te voorkomen dat we buiten de boot vallen, dat anderen ons raar vinden en over ons praten. Maar als we doen wat een ander wil en daarbij onszelf niet zijn, dat is toch pas echt raar?
Als je jong bent word je er al mee geconfronteerd. Als je op de basisschool wat anders bent dan de doorsnee kleuter val je al op. We leren dus al heel snel ons aan te passen en sociaal wenselijk gedrag te vertonen.
Trainingspak
Als we wat ouder worden gaan de meeste van ons meelopen met een bepaalde groep (gabbers, alto’s, kakkers) en gaan bijpassende kleding dragen. Ik moet nog steeds lachen aan het beeld van mijzelf in een trainingspak en met Nike air max aan mijn voeten. Wat een stoere gabber was ik zeg. En zo ontzettend niet mezelf. Ik wilde er gewoon bij horen.
Hoe is het nu?
We denken dat we dit alleen doen tot we van school zijn maar kijk eens om je heen. Mannen en vrouwen in bepaalde vriendengroepen hebben allemaal dezelfde gewoontes, dragen dezelfde soort kleding en doen dezelfde dingen. Stel je zelf eens de vraag: ben je vrienden geworden omdat je allemaal dezelfde smaak en gewoontes hebt of pas je je aan omdat je ergens bij wilt horen?
Rare mensen schoppen het ver
Het grappige is dat juist de rare mensen het ver schoppen in het leven. De mensen die anders durven zijn en hun hoofd boven het maaiveld uitsteken. Mensen die door schade en schande wijs zijn geworden en zich niks hebben aangetrokken van wat de rest van de wereld vond.
Maar zijn deze mensen wel zo raar? Ik denk het niet. Ik denk dat iedereen raar is. Het zijn alleen de mensen die zichzelf durven zijn bij wie het opvalt. Want dan ben je anders dan de rest.
Veilige cocon
De meeste mensen blijven hangen in hun veilige cocon. Te bang om te onderzoeken wie ze echt zijn. Te bang om anders te zijn dan de rest en hiermee de kans op een fantastisch leven bij voorbaat al weggooien. Zo zonde!
Ik ben er van overtuigd dat je een veel rijker leven kan leiden als je buiten de gebaande paden durft te treden. Als je doet wat jij vindt dat bij je past in plaats van wat jouw omgeving vindt dat bij je past.
Zeker bestaan
Ouders die zeggen dat je mooi kan zingen maar dat je dat maar als hobby moet houden omdat er wel brood op de plank moeten komen. Een veilig en zeker bestaan. Maar die behoefte aan een veilig en zeker bestaan is juist hetgeen ons ‘gemiddeld’ maakt. Wat ons weerhoudt om onszelf te zijn en echt te doen wat bij ons past.
Iedereen is raar
Volgens mij is iedereen dus een beetje raar. Allemaal op onze eigen manier. We doen alleen ontzettend ons best om het te verbloemen. Ik vind mezelf bijvoorbeeld een beetje raar omdat ik altijd zit te pulken aan de velletjes bij mijn nagels zonder dat ik het zelf door heb.
Ook heb ik een hekel heb aan bellen (welke vrouw houdt nou niet van bellen?), drink ik altijd thee en koffie tegelijk (niet door elkaar hoor) en hou ik meer van stilte dan van muziek.
Verder krijg ik kippenvel als ‘Laat het los’ van de film Frozen voorbij komt in de auto (en nee, ik schaam hier echt niet voor), hou ik niet van ijs maar lepel ik wel met gemak een bak Ben & Jerry’s weg, maak ik altijd plannen en lijstjes maar hou ik me er nooit aan en ga zo nog maar even door.
Wat vind jij?
Vind jij jezelf ook een beetje raar? Heel goed, wees er trots op. Ik ben trouwens wel benieuwd waarom jij raar bent. Laat je het hier onder even weten?
